คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4/2559

คำพิพากษาย่อสั้น

คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยโอนกรรมสิทธิ์รถยนต์ตู้พิพาทให้แก่โจทก์ตามบันทึกข้อตกลงซึ่งทำขึ้นภายหลังจดทะเบียนหย่า แต่ยังคงอยู่กินและทำมาหาได้ร่วมกัน จำเลยให้การว่า โจทก์เป็นฝ่ายผิดข้อตกลง จำเลยเป็นเจ้าของรวมในรถยนต์ตู้พิพาท และโจทก์ยังไม่ชำระเงินที่จำเลยร่วมออกค่าเช่าซื้อและค่าตกแต่งรถให้แก่จำเลย ขอให้ยกฟ้อง ประเด็นข้อพิพาทมีว่า โจทก์หรือจำเลยเป็นฝ่ายผิดสัญญา และจำเลยต้องโอนกรรมสิทธิ์รถยนต์ตู้ให้แก่โจทก์หรือไม่ อันเป็นเรื่องข้อตกลงเกี่ยวกับทรัพย์สินระหว่างโจทก์กับจำเลยที่อยู่กินร่วมกันภายหลังจดทะเบียนหย่า เพื่อประสงค์จะระงับข้อพิพาทที่มีอยู่หรือจะมีขึ้นให้เสร็จไปด้วยยอมผ่อนผันให้แก่กัน มีลักษณะเป็นสัญญาประนีประนอมยอมความ ซึ่งอยู่ภายใต้บังคับตาม ป.พ.พ. บรรพ 2 ลักษณะ 1 ว่าด้วยหนี้ บรรพ 3 ลักษณะ 17 ว่าด้วยประนีประนอมยอมความ และบรรพ 4 ลักษณะ 2 ว่าด้วยกรรมสิทธิ์ ทั้งการซื้อรถยนต์ตู้ก็เกิดขึ้นหลังจากโจทก์กับจำเลยจดทะเบียนหย่ากันแล้ว รถยนต์ตู้พิพาทย่อมไม่เป็นสินสมรส กรณีจึงมิใช่ข้อพิพาทเกี่ยวกับทรัพย์สินระหว่างสามีภริยาตาม ป.พ.พ. บรรพ 5 ไม่เป็นคดีครอบครัวตาม พ.ร.บ.ศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ.2553 มาตรา 10 (3)