คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 47/2558

คำพิพากษาย่อสั้น

คดีนี้เป็นคดีที่เอกชนยื่นฟ้องหน่วยงานทางปกครองว่า ผู้ฟ้องคดีเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ในที่ดิน น.ส. ๓ ข. เนื้อที่ประมาณ ๓๕ - ๑ - ๘๓ ไร่ โดยที่ดินดังกล่าวถูกเวนคืนเพื่อก่อสร้างทางหลวงและมีการแบ่งขายอีก ๒ ครั้ง คงเหลือที่ดินเนื้อที่ ๑ - ๑ - ๕๒ ไร่ ผู้ฟ้องคดีขอให้ออกโฉนดที่ดิน แต่เจ้าพนักงาน ที่ดินได้ขึ้นทะเบียนเป็นที่ราชพัสดุแปลงหมายเลขที่ ขก. ๒๐๙๓ เนื้อที่ ๙ - ๐ - ๒๘ ไร่ ทับที่ดินของผู้ฟ้องคดีและทางสาธารณประโยชน์ ขอให้เพิกถอนทะเบียนที่ราชพัสดุแปลงหมายเลขที่ ขก. ๒๐๙๓ เห็นว่า แม้คดีจะมีประเด็นข้อพิพาทเกี่ยวกับการออกเอกสารสิทธิในที่ดินพิพาทของหน่วยงานทางปกครอง แต่เมื่อพิจารณาความมุ่งหมายในการฟ้องคดีนี้เพื่อให้ศาลมีคำพิพากษารับรองคุ้มครองสิทธิในที่ดินที่ผู้ฟ้องคดีกล่าวอ้างว่าตนมีสิทธิเป็นสำคัญ การที่ผู้ถูกฟ้องคดีจะปฏิบัติตามคำขอของผู้ฟ้องคดีได้ก็จะต้องดำเนินการไปตามข้อเท็จจริงที่รับฟังได้เป็นยุติ ศาลจำต้องพิจารณาให้ได้ความเสียก่อนว่า ที่ดินพิพาทเป็นที่ดินที่ผู้ฟ้องคดีมีสิทธิครอบครองตามที่กล่าวอ้างหรือเป็นที่สาธารณสมบัติของแผ่นดินประเภทใช้เพื่อประโยชน์ของแผ่นดินโดยเฉพาะอันเป็นที่ราชพัสดุ แล้วจึงจะพิจารณาประเด็นอื่นต่อไป คดีนี้จึงเป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับสิทธิในที่ดิน อันอยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลยุติธรรม