คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 196/2525

 แหล่งที่มา: กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
 เผยแพร่เมื่อ: 1 ม.ค. 2513 07:00:00

คำพิพากษาย่อสั้น

 

ฎีกาของจำเลยในข้อที่ว่า ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ไม่ได้วินิจฉัยคดีจากพยานหลักฐานในสำนวน ไม่ปรากฏจากพยานหลักฐานในท้องสำนวนว่าจำเลยพิมพ์ลายมือปลอมลงในพินัยกรรม และไม่มีพยานหลักฐานแสดงว่าลายพิมพ์นิ้วมือในพินัยกรรมไม่ใช่ลายพิมพ์นิ้วมือของบ. เป็นฎีกาว่าจำเลยมิได้ปลอมลายพิมพ์นิ้วมือบ. ดังนี้ การที่ศาลล่างทั้งสองพิพากษาโดยฟังข้อเท็จจริงตามที่ปรากฏในท้องสำนวนว่าพยานหลักฐานจำเลยไม่มีน้ำหนักหักล้างพยานโจทก์ เชื่อว่าจำเลยปลอมพินัยกรรมฉบับพิพาท ฎีกาของจำเลยจึงเป็นการโต้เถียงข้อเท็จจริงตามที่ศาลรับฟังมา เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงส่วนฎีกาในข้อที่ว่า การใช้พินัยกรรมปลอมเป็นการพยายามกระทำความผิดที่เป็นไปไม่ได้นั้น เป็นปัญหาข้อกฎหมาย
 
 
 
 

กฎหมายที่เกี่ยวข้อง

  • ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218

ผู้พิพากษา

อาจ ปัญญาดิลก
สุไพศาล วิบุลศิลป์
ไพศาล สว่างเนตร

แอปพลิเคชั่นค้นหาคำพิพากษาศาลฎีกา

ค้นหาฎีกา (Easy Deka) for iOS ค้นหาฎีกา (Easy Deka) for Android