คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 151/2532

 แหล่งที่มา: กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
 เผยแพร่เมื่อ: 1 ม.ค. 2513 07:00:00

คำพิพากษาย่อสั้น

 

ความว่า โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า รับอุทธรณ์เฉพาะข้อ 2.1 ส่วนข้อ 2.2 เป็นการอุทธรณ์ดุลพินิจในการฟังพยานของศาลมิใช่อุทธรณ์ในปัญหาข้อกฎหมาย จึงไม่รับ
โจทก์เห็นว่า อุทธรณ์ของโจทก์มีเหตุผลอย่างยิ่ง จะเห็นได้ว่าจำเลยกระทำโดยไม่สุจริตต่อโจทก์ ฉะนั้นจึงต้องได้มีการสืบพยานหลักฐานของโจทก์เสียก่อนที่จะมีคำพิพากษา โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ในข้อ 2.2 ของโจทก์เป็นอุทธรณ์ต่อไป
หมายเหตุ จำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 22)
โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยใช้ค่าเสียหายเพราะไม่ได้รับการขึ้นเงินเดือนรวม 252,480 บาท พร้อมทั้งดอกเบี้ย ให้จำเลยปรับระดับตำแหน่งโจทก์เป็นนักวิชาการระดับ 9 อัตราเงินเดือน 21,640 บาทและให้จำเลยขึ้นเงินเดือนประจำปีงบประมาณ 2531
ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 15)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 18)




คำสั่ง
อุทธรณ์ข้อ 2.2 ของโจทก์มีคำขอให้ศาลฎีกาสั่งศาลแรงงานกลางสืบพยานในประเด็นที่ว่า จำเลยกระทำการโดยไม่สุจริตและกลั่นแกล้งโจทก์ซึ่งโจทก์มิได้บรรยายไว้ในคำฟ้อง จึงเป็นเรื่องนอกประเด็นที่ศาลแรงงานกลางไม่รับอุทธรณ์ของโจทก์ข้อนี้ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
 
 
 
 

กฎหมายที่เกี่ยวข้อง

  • ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 142
  • ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234

ผู้พิพากษา

มาโนช เพียรสนอง
สุพจน์ นาถะพินธุ
ศักดา โมกขมรรคกุล

แอปพลิเคชั่นค้นหาคำพิพากษาศาลฎีกา

ค้นหาฎีกา (Easy Deka) for iOS ค้นหาฎีกา (Easy Deka) for Android