คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 20/2557

คำพิพากษาย่อสั้น

คดีที่เอกชนยื่นฟ้องว่าเป็นเจ้าของที่ดินพิพาทไม่เคยยกให้เป็นทางสาธารณะ ได้ยื่นคำร้องขอรังวัดแบ่งแยกโฉนดที่ดิน แต่จำเลยที่ ๓ เป็นเจ้าพนักงานผู้ชี้แนวเขตและรับรองเขตที่ดินได้ทำการคัดค้านการนำชี้แนวเขต อ้างว่าโจทก์นำชี้รุกล้ำทางสาธารณประโยชน์ซึ่งชาวบ้านใช้สัญจรร่วมกันอันเป็นทางสาธารณสมบัติของแผ่นดิน และจำเลยที่ ๒ ได้ใช้จ้างวาน ยุยงส่งเสริมให้บุคคลภายนอกนำรถไถต้นไม้และพื้นดินในที่ดินพิพาท เห็นว่า แม้คดีมีประเด็นข้อพิพาทเกี่ยวกับการกระทำทางปกครองของเจ้าหน้าที่ของรัฐและมีผลกระทบต่อสิทธิของโจทก์ เมื่อพิจารณาความมุ่งหมายของโจทก์ที่ใช้สิทธิทางศาลที่ขอให้เพิกถอนคำคัดค้านการรังวัดแบ่งแยกโฉนดที่ดิน ก็เป็นไปตามอำนาจหน้าที่ที่กฎหมายกำหนดเพื่อให้ทางสาธารณประโยชน์ได้รับการคุ้มครองตามกฎหมาย การที่จำเลยที่ ๑ ถึงที่ ๓ จะปฏิบัติตามคำขอของโจทก์ได้ก็จะต้องดำเนินการไปตามข้อเท็จจริงที่รับฟังได้เป็นยุติ ศาลต้องพิจารณาให้ได้ความก่อนว่าที่ดินพิพาทเป็นของโจทก์ตามที่กล่าวอ้างหรือเป็นทางสาธารณประโยชน์เป็นสำคัญ แล้วจึงจะพิจารณาประเด็นอื่นต่อไป จึงเป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับสิทธิในที่ดิน อันอยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลยุติธรรม