คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 17/2557

คำพิพากษาย่อสั้น

โจทก์เป็นเอกชนยื่นฟ้องหน่วยงานทางปกครองเป็นจำเลย อ้างว่า โจทก์เป็นผู้ครอบครองที่ดิน (ส.ค.๑) ได้ครอบครองทำประโยชน์ในที่ดินตั้งแต่ปี ๒๔๙๘ จนถึงปัจจุบัน ต่อมา โจทก์ได้ตรวจสอบเอกสารสิทธิเพื่อขอออกโฉนด พบว่าเจ้าพนักงานที่ดินระบุว่าที่ดินของโจทก์เป็นที่สาธารณประโยชน์ โดยเจ้าพนักงานที่ดินแจ้งว่าผู้ใหญ่บ้านผู้ปกครองท้องที่ได้ยกที่ดินดังกล่าวให้เป็นที่สาธารณประโยชน์ จึงเป็นการกระทำที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โจทก์แจ้งให้จำเลยคืนที่ดินแก่โจทก์ แต่จำเลยเพิกเฉย ขอให้บังคับจำเลยจดทะเบียนเพิกถอนที่ดินดังกล่าว หากไม่ปฏิบัติตามโจทก์ขอถือเอาคำพิพากษาแทนการแสดงเจตนากับให้พิพากษาว่าโจทก์มีสิทธิครอบครอง ส่วนจำเลยให้การว่า ที่ดินพิพาทเป็นที่สาธารณประโยชน์ โจทก์ไม่มีสิทธิครอบครองและไม่ใช่ผู้ถูกโต้แย้งสิทธิ เห็นว่า การที่ศาลจะมีคำพิพากษาหรือคำสั่งตามคำขอของโจทก์ได้นั้น ศาลจำต้องพิจารณาให้ได้ความเสียก่อนว่า ที่ดินพิพาทเป็นของโจทก์ตามที่กล่าวอ้างหรือไม่ เป็นสำคัญแล้วจึงจะพิจารณาประเด็นอื่นได้ต่อไป จึงเป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับสิทธิในที่ดิน คดีนี้จึงอยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลยุติธรรม