คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4811/2554

คำพิพากษาย่อสั้น

องค์ประกอบความผิดฐานแจ้งให้เจ้าพนักงานจดข้อความอันเป็นเท็จตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 267 จะต้องประกอบด้วย การแจ้งข้อความอันเป็นเท็จให้เจ้าพนักงานผู้กระทำการตามหน้าที่จดข้อความลงในเอกสารมหาชนหรือเอกสารราชการ โดยเอกสารดังกล่าวต้องมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้เป็นพยานหลักฐานและการแจ้งข้อความนั้นน่าจะก่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้อื่นหรือประชาชน แต่โจทก์บรรยายฟ้องว่า จำเลยทั้งสามกับพวกร่วมกันนำใบแจ้งการย้ายที่อยู่ (ท.ร.6) ปลอม ไปใช้แสดงต่อนายทะเบียนเพื่อให้นายทะเบียนออกใบแจ้งการย้ายที่อยู่ให้ ฟ้องในส่วนนี้จึงเห็นได้ชัดเจนว่า โจทก์มุ่งประสงค์ให้ลงโทษจำเลยทั้งสามฐานใช้เอกสารปลอมเท่านั้น หากโจทก์ประสงค์ให้ลงโทษฐานแจ้งให้เจ้าพนักงานจดข้อความอันเป็นเท็จ โจทก์ต้องบรรยายฟ้องให้ปรากฏถึงองค์ประกอบความผิดให้ชัดเจนครบถ้วนทุกข้อ แต่โจทก์ก็มิได้บรรยายองค์ประกอบความผิดในข้อที่ว่าจำเลยทั้งสามร่วมกันกระทำความผิดโดยการแจ้งข้อความอันเป็นเท็จแก่เจ้าพนักงาน จึงเป็นเรื่องที่โจทก์ไม่ประสงค์ให้ลงโทษจำเลยทั้งสามในความผิดฐานแจ้งให้เจ้าพนักงานจดข้อความอันเป็นเท็จ ศาลจึงไม่อาจพิพากษาลงโทษจำเลยทั้งสามในความผิดดังกล่าวได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 วรรคหนึ่งและวรรคสี่
โจทก์ไม่ได้บรรยายฟ้องว่าจำเลยที่ 3 ปลอมบัตรประจำตัวประชาชน การที่ศาลล่างทั้งสองพิพากษาลงโทษจำเลยที่ 3 ในความผิดฐานปลอมเอกสารราชการ จึงเป็นการพิพากษาในข้อที่มิได้กล่าวในฟ้อง ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 วรรคหนึ่ง ปัญหาดังกล่าวเป็นข้อกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยแม้ไม่มีคู่ความฝ่ายใดฎีกา ศาลฎีกามีอำนาจยกขึ้นวินิจฉัยและแก้ไขเสียให้ถูกต้องได้ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 195 วรรคสอง ประกอบมาตรา 225

ผู้พิพากษา

วีรา ไวยหงษ์ รินทร์ศรี
สมศักดิ์ ตันติภิรมย์
พินิจ สุเสารัจ