คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 628/2539

คำพิพากษาย่อสั้น

สำเนาทะเบียนบ้านซึ่งระบุว่าโจทก์เป็นบุตร ฝ. และมีนายทะเบียนรับรองความถูกต้องเป็นเอกสารมหาชนซึ่งกฎหมายให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าแท้จริงและถูกต้องไม่จำต้องนำเจ้าพนักงานของรัฐที่เกี่ยวข้องกับเอกสารดังกล่าวมาสืบประกอบเมื่อจำเลยที่3ไม่นำสืบโต้แย้งจึงรับฟังได้ หลักฐานเกี่ยวกับค่าเสียหายไม่ใช่เอกสารที่ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา18ต้องการให้แนบมากับคำฟ้องแต่เป็นเรื่องรายละเอียดที่นำสืบในชั้นพิจารณาได้แม้โจทก์ไม่ได้แนบหลักฐานดังกล่าวมาท้ายฟ้องด้วยก็เป็นฟ้องที่สมบูรณ์และชอบด้วยมาตรา172วรรคสอง เหตุรถชนกันระหว่างจำเลยที่1และที่2ซึ่งเป็นเหตุให้โจทก์ซึ่งนั่งมาในรถคันที่จำเลยที่1ขับได้รับอันตรายสาหัสเกิดจากความผิดของจำเลยที่1ฝ่ายเดียวโดยขับรถตัดหน้ารถที่จำเลยที่2ขับโดยกะทันหันหาเป็นผลโดยตรงที่เกิดขึ้นจากการที่จำเลยที่2ขับรถด้วยความเร็วสูงเกินอัตราที่กำหนดอันเป็นการฝ่าฝืนกฎกระทรวงที่ออกตามพระราชบัญญัติจราจรทางบกฯไม่จำเลยที่2จึงมิได้ประมาทเลินเล่อและไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์จำเลยที่3ซึ่งเป็นผู้รับประกันภัยค้ำจุนรถคันที่จำเลยที่2ขับย่อมไม่ต้องรับผิดด้วยและเป็นเรื่องเกี่ยวกับการชำระหนี้อันไม่อาจแบ่งแยกได้ศาลฎีกามีอำนาจวินิจฉัยให้มีผลถึงจำเลยที่2ซึ่งมิได้ฎีกาด้วยได้

ผู้พิพากษา

สมคิด ไตรโสรัส
ปรีชา เฉลิมวณิชย์
สถิตย์ ไพเราะ