คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 987/2477

 แหล่งที่มา: กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
 เผยแพร่เมื่อ: 1 ม.ค. 2513 07:00:00

คำพิพากษาย่อสั้น

 
ปัญหาว่าวัดถุอันหนึ่งจะมีลักษณเครื่องหมายคล้ายคลึงทำให้สามัญชนหลอว่าเป็นวัดถุอีกอันหนึ่งได้หรือไม่นั้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริง ปัญหาที่ว่าการกระทำอันใดจะได้กระทำลงโดยเจตนาหรือ+นั้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริง พะยานวัดถุ พะยานวัดถุย่อมเป็นเครื่องประกอบกับคำพะยานหลักฐานเพื่อเป็นทางวินิจฉัยว่าวัดถุจะมีลักษณคล้ายคลึงกันพอที่จะทำให้สามัญชนหลงว่าอันหนึ่งเป็นอีกอันหนึ่งได้หรือไม่ ในเรื่องการเลียนแบบเครื่องหมายการค้าจะพิเคราะห์แต่เครื่องหมายการค้าขายอย่างเดียวนั้นยังไม่พอ จำต้องพิเคราะห์พร้อมทั้งตัววัดถุด้วย พ.ร.บ.เครื่องหมายการค้าการที่เจ้าพนักงานได้รับจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าขายอันได้กระทำขึ้นเพื่อเลียนแบบเครื่องหมายการค้าขายของคนอื่นแล้วนั้นไม่เป็นเหตุที่จะป้องกันความรับผิดของผู้ที่เลียนแบบเครื่องหมายการค้าขายนั้นได้
 
 
 
 

กฎหมายที่เกี่ยวข้อง

  • อาชญา มาตรา 237
  • พระราชบัญญัติลักษณฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461 มาตรา 237
  • วิธีพิจารณาอาชญา มาตรา 237
  • วิธีพิจารณาอาชญา มาตรา 237
  • พระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ.2474 มาตรา 237

ผู้พิพากษา

กฤต
พรหม
ฮอลลันด์

แอปพลิเคชั่นค้นหาคำพิพากษาศาลฎีกา

ค้นหาฎีกา (Easy Deka) for iOS ค้นหาฎีกา (Easy Deka) for Android