คำพิพากษาย่อสั้น
ฎีกาของจำเลยที่ว่าจำเลยไม่มีความผิดฐานมีอาวุธปืนไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตและพกพาเข้าไปในเมืองโดยไม่มีเหตุอันสมควรนั้น
แม้จะเป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายแต่ในการวินิจฉัยข้อกฎหมายข้อนี้ ศาลฎีกาจำต้องฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยมาจากพยานหลักฐานในสำนวน ซึ่งข้อเท็จจริงในการวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายได้ยุติตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นแล้วจำเลยจะยกข้อเท็จจริงขึ้นมาใหม่เพื่อให้วินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายที่ยุติไปแล้วไม่ได้ ส่วนข้อที่จำเลยฎีกาว่าไม่มีความผิดฐานต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงานซึ่งปฏิบัติการตามหน้าที่นั้นจำเลยมิได้ระบุข้อเท็จจริงโดยย่อ จึงเป็นฎีกาที่ไม่ชอบ
ฎีกาว่า ถ้อยคำที่โจทก์อ้างว่าจำเลยกล่าวหมิ่นประมาทตามฟ้องนั้นไม่เป็นความผิดและถ้อยคำที่ว่าจำเลยกล่าวหมิ่นประมาทที่ได้ความตามทางพิจารณาแตกต่างกับที่กล่าวในฟ้องจึงลงโทษจำเลยไม่ได้ เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายได้
