คำพิพากษาย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่าฟ้องฎีกาของจำเลยเป็นฎีกาปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 219 จึงมีคำสั่งไม่รับฎีกาจำเลยจำเลยเห็นว่า คดีนี้ศาลชั้นต้นพิพากษารอการลงโทษจำเลย แต่ศาลอุทธรณ์ไม่รอการลงโทษโดยให้จำคุกจำเลยและไม่ปรับไม่คุมประพฤติจึงถือว่าศาลอุทธรณ์แก้ไขมากและโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี คู่ความสามารถฎีกาปัญหาข้อเท็จจริงได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218 และตามนัยคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1070/2520 โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามฟ้อง ฐานขับรถโดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นได้รับอันตรายสาหัสและอันตราย กับฐานขับรถโดยประมาทตามพระราชบัญญัติจราจรนั้น ให้ลงโทษบทหนักตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 300 จำคุก 6 เดือน ปรับ 4,000 บาทฐานหลบหนีไม่ช่วยเหลือและไม่แจ้งเหตุให้จำคุก 2 เดือน ปรับ 4,000บาทรวมจำคุก 8 เดือน ปรับ 8,000 บาท จำเลยให้การรับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงลงโทษฐานขับรถโดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นได้รับอันตรายสาหัสและอันตราย กับฐานขับรถโดยประมาทจำคุก 3 เดือนปรับ 2,000 บาท ฐานหลบหนีไม่ช่วยเหลือและไม่แจ้งเหตุจำคุก1 เดือน ปรับ 2,000 บาท รวมจำคุก 4 เดือน ปรับ 4,000 บาทพิเคราะห์ตามรายงานการสืบเสาะ แล้ว เห็นควรให้รอการลงโทษจำคุกไว้1 ปี แต่ให้คุมประพฤติไว้ 6 เดือน โดยให้มารายงานตัวทุกระยะ2 เดือน
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ไม่รอการลงโทษให้แก่จำเลยไม่ปรับและไม่คุมความประพฤติ นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 45)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 46)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ลงโทษจำเลยแต่ละกระทงจำคุกไม่เกิน 1 ปี และปรับไม่เกิน 10,000 บาท โดยให้รอการลงโทษจำคุกไว้ ศาลอุทธรณ์ยังคงลงโทษจำคุกแต่ละกระทงไม่เกิน 1 ปี แม้จะไม่รอการลงโทษก็ต้องห้ามมิให้คู่ความฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 219 ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยนั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้องจำเลย
