คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1582/2536

แหล่งที่มา: กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

เผยแพร่เมื่อ: 1 ม.ค. 2513 07:00:00

คำพิพากษาย่อสั้น

ความว่า โจทก์ทั้งหกฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่าฎีกาของโจทก์ เป็นข้อกฎหมายที่ไม่เป็นสาระแก่คดีที่ควรได้รับการวินิจฉัย จากศาลฎีกา ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249 วรรคหนึ่ง ไม่รับฎีกา
โจทก์ทั้งหกเห็นว่า ฎีกาของโจทก์ทั้งหกเป็นปัญหาข้อกฎหมาย ที่ศาลฎีกาควรรับไว้วินิจฉัยเป็นบรรทัดฐานเพื่อที่ประชาชนทั่วไป และเจ้าพนักงานที่ดินจะได้ถือปฏิบัติเป็นแบบอย่างที่ถูกต้อง ตามกฎหมายต่อไป โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ทั้งหก ไว้พิจารณาด้วย
หมายเหตุ จำเลยที่ 1 ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 29) ส่วนจำเลยที่ 2 ส่งสำเนาคำร้องให้ไม่ได้ ศาลชั้นต้นสั่งให้โจทก์ แถลงใน 7 วัน แต่โจทก์ทั้งหกมิได้แถลงภายในเวลาที่กำหนด (อันดับ 31,32)
โจทก์ทั้งหกฟ้องขอให้บังคับจำเลยทั้งสองส่งมอบโฉนดที่ดิน ต่อเจ้าพนักงานที่ดินเพื่อจดทะเบียนแบ่งแยกที่ดินเฉพาะส่วน ให้แก่โจทก์ทั้งหกตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น และให้จำเลยที่ 2 มีหนังสือถึงเจ้าพนักงานที่ดินยินยอมให้โจทก์ทั้งหกจดทะเบียน แบ่งแยกที่ดินดังกล่าวโดยปลอดภาระจำนอง หากจำเลยที่ 2 ไม่ปฏิบัติตามให้ถือเอาคำพิพากษาแทนการแสดงเจตนา
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งในชั้นตรวจคำฟ้อง ให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ทั้งหกฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 24)
โจทก์ทั้งหกจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 26)

คำสั่ง
พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ฎีกาของโจทก์เป็นปัญหาข้อกฎหมายที่เป็นสาระแก่คดี ให้รับฎีกาของโจทก์ไว้ดำเนินการต่อไป

คำพิพากษาย่อยาวโปรดเข้าสู่ระบบ

กฎหมายที่เกี่ยวข้อง

ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249

ผู้พิพากษา

อัมพร ทองประยูร
สกล เหมือนพะวงศ์
พิมล สมานิตย์

ฎีกาน่าสนใจ

คำพิพากษาฎีกาที่ 1021/2538

https://deka.in.th/view-2128.html
จำเลยซื้อที่ดินพิพาทซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของที่ดินที่มีน.ส.3ซึ่งมีชื่อโจทก์เป็นเจ้าของมาจาก ว. แล้วเข้า ยึดถือครอบครองเป็นเจ้าของตลอดมาเป็นการ โต้แย้งสิทธิโจทก์มีลักษณะเป็นการ แย่งการครอบครองแล้วและไม่จำต้อง บอกกล่าว เปลี่ยนลักษณะการยึดถือไปยังโจทก์เพราะมิได้ครอบครองโดยอาศัยสิทธิของโจทก์และก็ไม่จำเป็นที่โจทก์จะต้องทราบว่าตนเองถูกแย่งการครอบครองหรือทร...

คำพิพากษาฎีกาที่ 2966/2539

https://deka.in.th/view-4280.html
ความผิดฐานลักทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา335(11)วรรคแรกนั้นขึ้นอยู่กับตัวทรัพย์ลักว่าเป็นของนายจ้างหรืออยู่ในความครอบครองของนายจ้างหรือไม่หาได้จำกัดว่าต้องเป็นการลักทรัพย์ที่นายจ้างมอบหมายให้ลูกจ้างครอบครองดูแลรับผิดชอบเท่านั้นไม่ดังนั้นแม้จำเลยซึ่งเป็นลูกจ้างจะไม่มีหน้าที่เกี่ยวกับทรัพย์ของกลางที่จำเลยลักไปรวมทั้งทรัพย์สินใดๆในคลังสินค้าของ�...

คำพิพากษาฎีกาที่ 5032/2547

https://deka.in.th/view-411462.html
แม้ ป.พ.พ. มาตรา 563 มิได้บัญญัติไว้โดยตรงว่า การใช้สิทธิเรียกร้องซึ่งมีอายุความ 6 เดือน นับแต่วันส่งคืนทรัพย์สินที่เช่า จะต้องเป็นการใช้สิทธิเรียกร้องค่าเสียหายที่เกิดขึ้นระหว่างสัญญาเช่าซื้อมีผลใช้อยู่ แต่การที่ ป.พ.พ. มาตรา 563 บัญญัติห้ามมิให้ฟ้องเมื่อพ้นกำหนด 6 เดือน นับแต่วันส่งคืนทรัพย์สินที่เช่า แสดงว่าสิทธิเรียกร้องดังกล่าวต้องเกิดขึ้นแล้วในวันส่งคืนท�...

คำพิพากษาฎีกาที่ 10234/2556

https://deka.in.th/view-554895.html
พ.ร.บ.ฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ.2545 มาตรา 19 กำหนดหลักเกณฑ์ผู้ซึ่งจะได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดว่าต้องเป็นผู้ต้องหาว่ากระทำความผิดฐานเสพยาเสพติด เสพและมีไว้ในครอบครอง เสพและมีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย หรือเสพและจำหน่ายยาเสพติดตามลักษณะ ชนิด ประเภท และปริมาณที่กำหนดในกฎกระทรวง และไม่ปรากฏว่าต้องหาหรืออยู่ในระหว่างถูกดำเนินคดีในความผิดฐาน...

คำพิพากษาฎีกาที่ 6103/2545

https://deka.in.th/view-48244.html
โจทก์ตกลงขายที่ดินให้แก่จำเลยที่ 1 โดยสำคัญผิดในราคาที่ดินเพราะถูกนายหน้าหลอกลวงซึ่งจำเลยที่ 1 รู้หรือควรจะได้รู้ถึงการหลอกลวงดังกล่าว การที่โจทก์สำคัญผิดในเรื่องราคาทรัพย์สินที่ตกลงซื้อขายกัน แม้มิใช่สำคัญผิดในลักษณะของนิติกรรมหรือตัวบุคคลซึ่งเป็นคู่กรณีหรือทรัพย์สินซึ่งเป็นวัตถุแห่งนิติกรรม แต่ราคาทรัพย์สินที่ตกลงซื้อขายกันย่อมมีความสำคัญมากพ�...