คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2146/2541

 แหล่งที่มา: สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
 เผยแพร่เมื่อ: 1 ม.ค. 2513 07:00:00

คำพิพากษาย่อสั้น

 
กรณีที่ศาลชั้นต้นตรวจฎีกาแล้วมีคำสั่งพร้อมทั้งเหตุผล ว่าไม่รับฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 223 นั้น หากผู้ฎีกาไม่เห็นด้วยก็ต้องยื่นฎีกาโดยทำเป็นคำร้อง อุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกานั้นต่อศาลฎีกาภายในกำหนด 15 วัน นับแต่วันทราบคำสั่งตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 224 เป็นหน้าที่ของศาลชั้นต้นจะต้องส่งคำร้องเช่นว่านั้น ไปยังศาลฎีกาเพื่อสั่งคำร้องของ ผู้ฎีกาต่อไป ศาลชั้นต้นไม่มี อำนาจจะสั่งคำร้องของ จำเลยดังกล่าวได้ จำเลยกล่าวในคำร้องแต่เพียงว่า ข้อที่ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกา ของจำเลยในปัญหาข้อเท็จจริง มีประเด็นสำคัญอันสมควรสู่การ พิจารณาของศาลฎีกา เพื่อให้จำเลยได้รับความเป็นธรรมด้วยเหตุ ที่พยานหลักฐานของโจทก์มีข้อพิรุธสงสัยอยู่มาก ดังนี้ คำร้องฎีกาคำสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยมิได้แสดงข้อโต้แย้งหรือ คัดค้านคำสั่งศาลชั้นต้นให้ชัดเจนว่า คลาดเคลื่อนไม่ชอบด้วยกฎหมาย ประการใดหรือฎีกาของจำเลยไม่ต้องห้ามตามกฎหมายอันควรที่ศาลฎีกา จะรับไว้พิจารณาอย่างไร ย่อมไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 193 วรรคสองประกอบมาตรา 225
 
 
 
 

กฎหมายที่เกี่ยวข้อง

  • ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 193
  • ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 223
  • ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 224
  • ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 225

ผู้พิพากษา

สมชัย สายเชื้อ
วิรักษ์ เอื้ออังกูร
ธรรมนูญ โชคชัยพิทักษ์

แอปพลิเคชั่นค้นหาคำพิพากษาศาลฎีกา

ค้นหาฎีกา (Easy Deka) for iOS ค้นหาฎีกา (Easy Deka) for Android