คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2920/2530

 แหล่งที่มา: สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
 เผยแพร่เมื่อ: 1 ม.ค. 2513 07:00:00

คำพิพากษาย่อสั้น

 
คำฟ้องของโจทก์ได้บรรยายถึงสภาพแห่งข้อหาว่า จำเลยปลอมหนังสือมอบอำนาจ และใช้หนังสือมอบอำนาจปลอมนั้นยื่นเรื่องราวขอหนังสือรับรองการทำประโยชน์และจดทะเบียนยกที่พิพาทให้จำเลยจนเป็นเหตุให้เจ้าพนักงานที่ดินหลงเชื่อ ออกหนังสือรับรองการทำประโยชน์และจดทะเบียนโอนที่พิพาทให้จำเลยเป็นการโต้แย้งสิทธิของโจทก์ ข้ออ้างที่อาศัยเป็นหลักแห่งข้อหาก็คือที่พิพาทเป็นของโจทก์ ได้มาโดยการส่งมอบให้เป็นการชำระหนี้เงินกู้และมีคำขอบังคับให้พิพากษาว่าที่พิพาทเป็นของโจทก์ ให้เพิกถอนหนังสือรับรองการทำประโยชน์ซึ่งจดทะเบียนโอนที่พิพาทให้จำเลยโดยอาศัยเอกสารปลอม ให้จำเลยและบริวารออกไปจากที่พิพาท ดังนี้คำฟ้องได้แสดงโดยชัดแจ้ง ซึ่งสภาพแห่งข้อหาและคำขอบังคับ ทั้งข้ออ้างที่อาศัยเป็นหลักแห่งข้อหาตาม ป.วิ.พ. มาตรา 172 วรรคสองแล้ว การที่จำเลยยื่นเรื่องราวขอออกหนังสือรับรองการทำประโยชน์ที่พิพาทเป็นชื่อ โจทก์ แล้วโอนที่พิพาทมาเป็นของจำเลย โดยอาศัยหนังสือมอบอำนาจปลอมว่าโจทก์มอบอำนาจให้กระทำการดังกล่าว จนเจ้าพนักงานที่ดินหลงเชื่อดำเนินการออกหนังสือรับรองการทำประโยชน์และจดทะเบียนโอนที่พิพาทให้จำเลยนั้น ยังถือไม่ได้ว่าเป็นการแย่งการครอบครองที่พิพาท โจทก์จึงมีสิทธิฟ้องคดีได้แม้เกิน 1 ปีนับแต่วันที่ทางราชการออกหนังสือรับรองการทำประโยชน์และจดทะเบียนโอนที่พิพาทให้จำเลย.
 
 
 
 

กฎหมายที่เกี่ยวข้อง

  • ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1375
  • ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 172

ผู้พิพากษา

ไพจิตร วิเศษโกสิน
ไพรัช วงศ์วัฒนะ
สมบูรณ์ ฤกษ์สำราญ

แอปพลิเคชั่นค้นหาคำพิพากษาศาลฎีกา

ค้นหาฎีกา (Easy Deka) for iOS ค้นหาฎีกา (Easy Deka) for Android