คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 360/2538

คำพิพากษาย่อสั้น

หนังสือรับสภาพหนี้เป็นหนังสือที่ลูกหนี้ทำขึ้นโดยยอมรับว่าตนเป็นหนี้เจ้าหนี้จริงส่วนเจ้าหนี้หาจำเป็นต้องมาเป็นคู่สัญญาหรือมอบอำนาจให้บุคคลใดมาเป็นคู่สัญญาแทนไม่เมื่อหนังสือรับสภาพหนี้เป็นหนังสือที่บริษัทส.ทำขึ้นโดยยอมรับว่าตนเป็นหนี้โจทก์ตามฟ้องจริงหนังสือรับสภาพหนี้จึงใช้บังคับได้โดยโจทก์ไม่จำต้องมอบอำนาจให้ล. เป็นคู่สัญญาแทน โจทก์ฟ้องจำเลยทั้งสองให้รับผิดตามสัญญาค้ำประกันและสัญญาจำนองเป็นประกันหนี้ของบริษัทส. มิได้ฟ้องเรียกหนี้ตามเล็ตเตอร์ออฟเครดิตจำเลยทั้งสองก็มิได้ปฏิเสธว่าบริษัทส. มิได้เปิดเล็ตเตอร์ออฟเครดิตกับโจทก์จึงถือได้ว่าจำเลยทั้งสองรับข้อเท็จจริงนั้นแล้วคดีไม่จำต้องอาศัยพยานหลักฐานอื่นอีกเล็ตเตอร์ออฟเครดิตจะปิดอากรแสตมป์หรือไม่จึงไม่ทำให้ผลการวินิจฉัยคดีเปลี่ยนแปลงเมื่อบริษัทส. ได้ทำหนังสือรับสภาพหนี้ให้ไว้แก่โจทก์จำเลยทั้งสองซึ่งเป็นผู้ค้ำประกันและจำนองค้ำประกันหนี้จึงต้องรับผิดต่อโจทก์ โจทก์มิได้เป็นลูกจ้างของบริษัทส. ที่โจทก์ใช้เงินแทนบริษัทส. ไปก็เป็นการชำระตามข้อผูกพันในสัญญาที่บริษัทส. ขอให้โจทก์เปิดเล็ตเตอร์ออฟเครดิตเพื่อสั่งซื้อสินค้าจากประเทศญี่ปุ่นให้กรณีจึงมิใช่เรื่องที่ลูกจ้างเรียกเอาเงินที่ได้ออกทดรองไปก่อนแทนผู้ว่าจ้างจะนำอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา165(8)เดิมมาใช้บังคับมิได้และหนี้ตามสัญญาเล็ตเตอร์ออฟเครดิตไม่มีกฎหมายบัญญัติอายุความไว้โดยเฉพาะจึงมีอายุความ10ปีตามมาตรา164เดิม

ผู้พิพากษา

พิมล สมานิตย์
สกล เหมือนพะวงศ์
ถวิล ตรีเพชร