คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4964/2538

คำพิพากษาย่อสั้น

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้กระทำความผิดตามมาตรา 83 และมีบทลงโทษตามมาตรา 92 แห่งประมวลรัษฎากร ปรากฏว่าในระหว่างพิจารณาของศาลอุทธรณ์ ได้มีพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 30) พ.ศ. 2534 บัญญัติในมาตรา 7ให้ยกเลิกความในหมวด 4 ภาษีการค้า มาตรา 77 ถึงมาตรา 93 เดิม และบัญญัติในมาตรา 8 ให้ใช้ความที่บัญญัติใหม่แทน ซึ่งบทบัญญัติมาตรา 8 ดังกล่าว ใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2535 เป็นต้นไป แต่ความที่บัญญัติใหม่ในพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 30)พ.ศ. 2534 นั้นมิได้บัญญัติถึงลักษณะความผิดที่โจทก์ฟ้องไว้อีก จึงเป็นกรณีกฎหมายที่บัญญัติในภายหลังมิได้กำหนดให้การกระทำเช่นนั้นเป็นความผิดต่อไป การกระทำของจำเลยแม้จะเป็นความผิดดังที่โจทก์กล่าวในฟ้อง จำเลยก็พ้นจากการเป็นผู้กระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 2 วรรคสอง

ผู้พิพากษา

ชลอ บุณยเนตร
สมาน เวทวินิจ
ธวัชชัย พิทักษ์พล